Ooh spannend! Nog twee nachtjes tot het de start van mijn KPN NK Afstanden.

Vanochtend eens lekker wakker worden zonder de wekker! Wat zal ik vandaag eens gaan doen? Ik hoef pas vanmiddag te schaatsen, dus heb nu wel even tijd voor wat leuks. Een vriendin van mij heeft een huis gekocht en daar word nu geklust, gezellig! Daar ga ik even mijn koffietje drinken straks, want die afleiding kan ik wel gebruiken. Maar eerst even rustig opstaan en ontbijten met een havermoutpapje met banaan en natuurlijk mijn kop thee!

Ik ben weer en beetje lui, net als gisteren. Maar dat is niet erg, dat heb ik altijd richting belangrijke toernooien. Dan sla ik mijzelf even op de benen en in het gezicht en dan komt de adrenaline los, heerlijk gevoel! Dan sta ik daar scherp aan de start met de goede focus en een grote lach! Ik plof eventjes op de bank en visualiseer dat ik aan de start sta van de 500m op het NK afstanden. Ik focus mij op de belangrijkste aandachtspunten.

“Go to the start” zegt de starter nadat ik op mijn benen heb geslagen en de adrenaline door mijn lijf voel gieren, heerlijk! Bam, een 500m knallen. Ik maak een gaatje in het ijs met de achterkant van mijn ijzer en ga op het ijs zitten, ik doe de downstart. “Ready” hoor ik tijdens mijn visualisatie door de speakers. Terwijl ik de startpositie aan neem denk ik  aan de aandachtspunten van de start, bekken kantelen, laag blijven en knieën naar voren.. Ja, ik ben ready zeg ik tegen mijzelf. En het startschot klinkt. Ik rij een strakke eerste 100m, goed doorrijden de bocht in en niet twijfelen. “BAM, BAM, BAM, zeg ik tegen mezelf bij elke afzet. “Heupen!” hoor ik mijn trainer nog zeggen. Goed dat hij het zegt, ik kantel mijn bekken weer en gebruik mijn heupen in de bocht, het gaat lekker zo. Maar hou die focus, uit de bocht weer goed de houding aan nemen en ik zeg weer tegen mijzelf “BAM, BAM, BAM” bij elke afzet. Ik wissel van de binnen- naar de buitenbaan en rij goed stabiel door tot de bocht, snij hem mooi aan en kom halverwege de bocht precies goed uit op de blokken. Ik kan deze bocht nu mooi doortrappen. Shit ik vergeet mijn heupen en bekken te kantelen. Oké, focus en doortrappen uitversnellen en die laatste 100m blijven zitten, ritme houden en zo snel mogelijk naar de finish.

Als ik mijn ogen open doe weet ik waar ik straks tijdens de middag training op moet gaan letten. Heupen in de bocht houden en niet mijn lichaam eruit draaien. Niet vergeten om door mijn buik te ademhalen. En dan komt dat NK afstanden wel goed. Ik merk ook dat ik niet meer lui ben en zin heb om wat te doen!

Ik stap op de fiets naar mijn vriendin en trap even goed door zodat ik zeker weet dat ik straks lekker scherp ben op het ijs! Maar dat was niet nodig geweest want tijd om lui te zijn heb ik niet, ik krijg direct een kwast in mijn hand gedrukt en mag helpen verven, leuk! Ik wil haar heel graag helpen: ”Maar ik blijf niet lang, want ik heb over twee nachtjes NK!”. Geconcentreerd verf ik de randjes zonder te kliederen. Ik vind dit leuk om te doen! Want nu heb ik afleiding, maar wordt hier ook scherp van omdat ik mij moet concentreren. Komt goed uit, want straks heb ik de laatste ijstraining en dan wil ik nog even de puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ zetten.

Na wedstrijdvoorbereiding op het ijs staat mijn eten voor mij klaar, dit keer niet in ‘Hotel Heit & Mem’, maar op Thialf. Heerlijke rijst met kerrie saus en stukje vlees en groenten! Wauw, dit eten is echt lekker, ik kan hier echt van genieten. Wat is dit toch fijn, zo’n hotel leven zonder dat ik in een hotel verblijf!

Als ik na het eten in de auto stap, zijn de ramen nog beslagen en blijf ik even staan tot ik weer wat kan zien. Zo kan ik nog even mijn evalueren met mezelf. Het ging niet super goed en daar baal ik van. Het ging niet zoals ik zou willen, het voelde niet stabiel. “Waar ging het mis? Heb ik mijn bekken wel gekanteld? Zat ik wel diep genoeg?” Direct zeg ik tegen mijzelf dat ik mij er niet zo druk om moet maken. Het is maar een training. De training is  al voorbij en ik kan deze training niet meer veranderen. Mij er druk om maken heeft dus ook geen zin! En ik ben weer blij en rij met een grote glimlach op mijn gezicht naar huis. Focus op de volgende training en vooral het NK.

Tot morgen! Dan is het nog maar één nachtje tot het NK!

Sportieve groet,

Moniek!