Volg de voorbereiding van Moniek Klijnstra op NK afstanden – Deel 5 ‘Dag van de waarheid’

Nog nul nachtjes! Vandaag aan de bak!

Nul nachtjes, maar nog wel een middagdutje. Want afgelopen nacht heb ik niet veel geslapen en ook sta ik vroeg op om te schaatsen. Veel slaap heb ik niet gehad maar om 9.15 sta ik op het ijs, maar daarvoor doe ik een flinke warming up. Want het is ochtend en ik ben geen ochtend mens, heb ik mezelf ooit wijsgemaakt. Tijdens de ijstraining word dat maar weer bevestigd. Het inrijden gaat prima, maar de startjes zijn waardeloos. Shit, nu krijg ik toch wel de zenuwen voor vanavond. Maar dat is goed voor mij, zo blijf ik kritisch en scherp.

Een middag dutje dus. Maar ook die wil niet lukken, ik ben veel te druk in mijn hoofd. Maar dat is geen probleem, na een kwartier rollen in mijn bed, geef ik het op. Ik zet maar weer een serie aan. Een nieuwe, want ‘scream’ heb ik inmiddels al uitgekeken. Ik zie bovenin het scherm van mijn tablet een melding van Twitter. Ik word genoemd in een ’tweet’. Ik heb een twitteraccount maar heb eigenlijk geen idee hoe het werkt. Ondanks dat ik niks doe met Twitter, ben ik toch nieuwsgierig. Ik zie dat ik word gevraagd voor een foto met de winnaar van de kaarten voor het KPN NK afstanden via de puzzel van Sport Op Basisscholen. Ik wil via Twitter erop reageren, maar ik heb een idee hoe! Ik kan het gewoon proberen, maar durf het niet aan. Ik kies voor ‘safe’, Facebook, dat begrijp ik wel. Na de wedstrijd zal ik langs gaan voor een foto, want dat vind ik echt heel erg leuk

‘Safe’ is niet hoe ik het graag speel. Ik doe dingen graag anders dan anders, daar leer ik van. Voorgaande jaren had ik geen zin in gedoe rond de wedstrijden en zou ik mezelf het liefst opsluiten in het toilet zodat niemand me kan storen. Als ik dan gestoord werd, dan had ik stress! Maar nu niet meer, ik voel me eigenlijk heel relaxed en dat voelt goed. Ik vind het leuk om een beetje te klieren! Ik voel me zelfverzekerd, ik ben relaxed en kan genieten van wat ik doe. Dus fans opzoeken is geen probleem meer. Ik besluit dan ook iets eerder naar de baan te gaan dan ik van plan was, zodat ik de winnaars van de kaarten kan opzoeken vóór de race. Maar dat is pas over twee uur. Wat zal ik nog even gaan doen? Er liggen nog twee kerstcadeaus onder de kerstboom. Die heb ik nog niet uitgepakt, maar stiekem weet ik al wat erin zit. Puzzels! Ik ga nog even lekker een uurtje puzzelen met een vriendin en we drinken een kop thee, grote kop thee. Drinken is belangrijk op zo’n dag als deze.

Als ik bij Thialf aankom, loop ik gelijk langs de man met wie ik vanmiddag heb gesproken. Ik ben blij dat ik dat voor de 500m doe, want ik krijg hier energie van! Een leuk praatje helpt mij ontspannen. Een uurtje later sta ik op het ijs, ik zwaai even naar ze. En ik zwaai naar mijn collega, die staat er vlak bij. Wat leuk dat ze hier voor mij zijn! Oh, ik zeg heel vaak dat ik geniet, maar het is ook echt zo! Ik besef mij dat dit hartstikke bijzonder is en dat het super gaaf is dat een aantal mensen speciaal voor mij komen kijken en dat ik hier weer mag staan! Ik kan niets anders dan een grote glimlach op mijn gezicht tonen. Het inrijden voor de 500m gaat goed, het gaat best lekker en ik schaats stabiel. Ik heb er zo’n zin in! Rit 3, tegen Jutta Leerdam, ik start in de binnenbaan. Dat is mooi want dan kan ik goed snelheid maken in de eerste binnenbocht.

Ik heb mijn schaatsen inmiddels al wel tien keer opnieuw gestrikt, ze moeten super strak zitten voor het directe gevoel met de afzet. Eindelijk zitten ze strak genoeg, dat moet ook wel want rit twee is gestart en ik ben hierna. Ik sla op mijn benen om wakker te worden en adrenaline vrij te maken. Heerlijk! Bij de start neem ik de tijd om mijn startpositie aan te nemen. Die tijd heb ik nodig omdat ik door de mislukte startjes van vanochtend onzeker ben geworden, maar stiekem vind ik het ook leuk om mijn tegenstandster iets langer te laten wachten, gemeen hé. Het hele jaar schaats ik rond de elf seconden op de eerste 100m, maar vandaag heb ik mijn snelste opening ooit, 10.78!! Ik kan goed door versnellen in de eerste binnenbocht. Ik ben ontzettend stabiel. Het enige is de laatste buitenbocht, daar verlies ik teveel. Daar vergat ik mijn technische aandachtspuntjes. Gelukkig pak ik dat snel weer op door de heup in de bocht te duwen en zo kan ik de bocht goed uitrijden. Ik blijf mijn tegenstandster op de streep net voor. Ik ben blij met deze rit! Ik heb me goed gefocust. Ik was bezig met mijn eigen rit en daar het beste van te maken. Het ging goed! En ik heb lekker geschaatst en daar gaat het mij om! Lekker schaatsen en genieten en dan maar zien waar het schip strand. Van opluchting laat ik na de finish mijn tong uit mijn mond vallen, staat vast erg charmant op de camera. Maar dat kan mij niet schelen, want ik ben super blij met deze rit! Ik kan het nog! Als mijn trainer mij na de finish vertelt dat mijn opening 10.78 was, sta ik te juichen van blijdschap.

Ik ben dan misschien niet de beste van Nederland, maar ik ben er nog lang niet klaar mee. Ik kan nog beter. Schaatsen is leuk! ik kan alleen maar lachen vandaag. Morgen rij ik nog de massa start! Ook leuk, dat is dus 15 rondjes meer dan de 500m. Ik ben benieuwd!

 

Tot morgen!

 

Sportieve groet,

Moniek!

Delen

Één reactie op “Volg de voorbereiding van Moniek Klijnstra op NK afstanden – Deel 5 ‘Dag van de waarheid’”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *